) حضرت زهرا سلام الله علیها می فرمایند:

ما یَصنَعُ الصّائِمِ بِصیامِه اِذا لَم یَصُن لِسانِه وَ سَمعِه وَ بَصَرِهِ وَ جَوارِحِه.
روزه‏ دارى که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده روزه‏اش به چه کارش خواهد آمد.

بحار، ج 93 ص 295

) امام صادق علیه السلام می فرمایند:

اِذا صُمتَ فَلیَصُم سَمعُکَ وَ بَصَرُکَ وَ شعرُکَ وَ جلدُک
آنگاه که روزه مى‏گیرى باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه‏دار باشند.«یعنى از گناهان پرهیز کند

الکافى ج 4 ص 87، ح 1

امیرالمومنان على علیه السلام می فرمایند:

صومُ القَلبِ خَیرٌ مِن صیامِ الِّلسان وَ صومُ الِّلسانِ خَیرٌ مِن صیامِ البَطن.
روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شکم است.

غرر الحکم، ج 1، ص 417، ح 80

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

إنَّ العالِمَ إذا لَم یَعمَل بِعِلمِهِ زَلَّت مَوعِظَتُهُ عَنِ القُلوبِ کَما یَزِلُّ المَطَرُ عَنِ الصَّفا
هرگاه عالم به علمش عمل نکند. [اثر [موعظه‏اش از دل‏ها زایل مى‏شود ؛ آن چنان که باران از روى سنگ صاف مى‏لغزد.

الکافی : ج 1 ، ص 44