ث (911) امام علی (ع) می فرمایند:

مَن تَوکَّلَ عَلَى اللّه‏ِ ذَلَّت لَهُ الصِّعاب وَتَسَهَّلَت عَلَیهِ الأسبابِ؛
هر کس به خدا توکل کند، دشوارى‏ها براى او آسان مى‏شود و اسباب برایش فراهم مى‏گردد.

غررالحکم ج5، ص524

رسول اکرم(ص) می فرمایند:

مَن تَوَکَّلَ عَلَى اللّه‏ِ کَفاهُ مَؤنَتَهُ وَرِزقَهُ مِن حَیثُ لایَحتَسِب؛
هر کس به خدا توکل کند، خداوند هزینه او را کفایت مى‏کند و از جایى که گمان نمى‏برد به او روزى مى‏دهد.

کنزالعمال ج3 ، ص 103

امام علی (ع) می فرمایند:

اَلتَّوَکُلُّ عَلَى اللّه‏ِ نَجاةً مِنْ کُلِّ سوءٍ وَحِرْزٌ مِنْ کُلِّ عَدُوٍّ؛
توکل بر خداوند، مایه نجات از هر بدى و محفوظ بودن از هر دشمنى است.

بحارالأنوار 78/79/56

امام علی (ع) می فرمایند:

جالِسِ العُلَماءَ یَزدَد عِلمُکَ وَ یَحسُن اَدَبُکَ وَ تَزکُ نَفسُکَ
با علما هم‏نشین باش، تا علمت زیاد و ادبت نیکو و جانت پاک گردد

غرر الحکم ، ح 4786

امام صادق (ع) می فرمایند:

اِنَّ النّاسَ یَستَغنونَ اِذا عُدِلَ بَینَهُم وَ تُنزِلُ السَّماءُ رِزقَها وَ تُخرِجُ الاَْرضُ بَرَکَتَها بِاِذنِ اللّه‏ِ تَعالى
اگر در میان مردم عدالت برقرار شود، همه بى‏نیاز مى‏شوند و به اذن خداوند متعال آسمان روزى خود را فرو مى‏فرستد و زمین برکت خویش را بیرون مى‏ریزد

کافى، ج 3، ص 568، ح 6