اگر از تاریکی شب ترسیدی

یاد شب شام غریبانه ی زینب راکن

اگر این یاد برایت کم بود

ذکر یا رقیه را بر لب کن

به نام الله،پاسدارخون شهیدان

من کلمات را نذرتو کرده ام!

این جا کربلاست:حسین تشنه لب بر آستانه ی خیمه ایستاده….و شمشیرخسته از پیکار سر به شن ها می ساید…

این جا کربلاست:این زمین تفدیده،وزن گام های حسین (ع)رابر تن خود احساس کرده است.

ونخل ها از آن رو سر به زیر دارندکه قامت رعنای عباس(ع)را دیده اند….

فرات تشنه است ؛کف آلود و نالان…

این جا کربلاست:فرشتگان بال می گسترندتا گام های حسین(ع)و یارانش بر زمین تفدیده قرارنگیرد!!!

حرمله در میان لشگریان ایستاده و علی اصغربی تاب بر دست های پدرآخرین آیات حضور راتلاوت می کند…..

این جا کربلاست و زینب صبورانه می نگرد…..

آقای من؛حسین،برای دست های من دریچه ای کوچک از ضریح تو کافی است.

آقای تشنه لب؛ تنها یک دریچه کافی است که قلبم رااز آن روزن به درون بفرستم.

آقا؛تنها یک دریچه از هزاران روزنه ی ضریح، برای من کافی است تا کبوترقلبم تمام مسافت غربتم رابا خاطره ی عطر حرم تو پرواز کند….

آقای تشنه لب….!!!