باز آمدم که درد دام را دوا کنی

تا بلکه بیشتر دل من مبتلا کنی

باز آمدم که با تو کمی درد دلکنم

شاید مرا ز بغض گلویم رها کنی

خواهم ز فاطمیه بگویم برای تو

باید دوباره مجلس روضه بپا کنی

سخت است بی توخواندن این روضه ها بیا

تا با زبان خو سر این روضه وا کنی

فصل عزای مادرت آمد شتاب کن

باید بیایی و طلب خونبها کنی

آقا مدینه مجلس گریه بپا مکن

باید و گرنه گریه ی خود بی صدا

یعنی شبیه فاطمه مجبور می شوی

بیرون شهر کلبه ی احزان بنا کنی